(319). czyli o podróżach w czasie. między innymi.

a wystarczy tylko wyjść z domu.

i udać się na przystanek tramwajowy, by znienacka dojrzeć pędzące w stronę mą owe cacko widoczne tu z boku. zatrzymało się ono nawet tuż przy mnie. nie czekając na właściwy numer tramwaju postanowiłem się skusić na ten. i nie żałuję. wrażenia wprost nie zapomniane. i nawet zawiózł mnie przypadkiem tam, dokąd zmierzałem, czyli na kazimierz. doznałem później nieco oświecenie, iż rzeczywiście parę dni temu czytałem o 110 rocznicy wprowadzenia w krk tramwajów elektrycznych i że z tej okazji będzie stary tabor kursował, ale jakoś umknęło mi w ferworze zmagań z wizytą rodzinki, że ten wspaniały dzień jest właśnie dziś.

po ekspresowej kawie i oczywiście serniku (choć nie dorównywał temu babcinemu, ale zawsze to sernik) udaliśmy się - wreszcie, gdyż wybierałem się tam niczym sójka już od jesieni - do muzeum fabryka emalii oskara schindlera, czyli kraków czasów okupacji. (tu mógłbym coś komuś z okolic września wypomnieć, ale podaruję sobie tym razem). można się w nim momentami poczuć rzuconym o dziesiąt lat wstecz. odwiedzającym krk - polecam.

post miał być ciut inny, ciut bardziej zachęcający i reklamujący. ale jako że rodzinka już mnie zmęczyła, mój łikendowy dobry humor zdążył prysnąć. zaczyna mnie irytować ustawianie nie po mojemu szklanek i kubków, poukładane równo buty... 

irytują mnie także i w dziwny nastrój rzeczy, które przypadkiem mniejszym lub większym wynajduję w sieci. a nie powinny przecież. nie powinienem wszak zajmować się dopisywaniem i tworzeniem i dośpiewywaniem sobie czort-wie-czego.

[...]