(492). czyli ocalenie w ostatniej chwili.

niczym w starych, dobrych filmach d. w. griffitha.

wwa mnie jutro już czeka. a w niej środowym świtem przeklęty egzamin. ale zanim on jutro wspaniała podróż CMK. żebym to ja wiedział gdzie potem się udam z tej całej stolicy. czy odpoczywać w krk, czy zabawiać rodzinę na Końcu Świata. mam dziwne wrażenie, ze wybiorę to pierwsze i skorzystam z ostatków słońca, spadających z drobnym szelestem liści i innych nastrojowych drobnych przyjemności.

jak wiadomo - albo i nie - dawno temu umówiłem się na nocleg u 3D, który oferował się udostępnić mi skrawek łóżka. dziś to wszystko wzięła i strzeliła cholera, zwana też chujem. ja miałem w tym czasie zawał serca połączony z migotaniem czego się tylko da i drganiem powiek. mniejsza już o jego poważne powody. powiedzmy, że w nie wierzę, ale dzień wcześniej się takich rzeczy nie robi. niech go... tak właśnie. jestem niczym Nemst niemiłosierny ;].

objawił się za to anioł, któremu co prawda trochę z oczu czasem źle patrzy (ale za to bardzo ładnie :D), ale aniołem jest i chwała mu za to :D. pod mostem spał nie będę. (a już oglądałem mapę, by wybrać ten najdogodniejszy). kim jest anioł okaże się już niebawem :D. w każdym razie znany co niektórym jest :D. nie stoi to na przeszkodzie posyłaniu już dziękczynnych buziaków i ukłonów.

a teraz może wypada się spakować i trochę jeszcze pouczyć.

[...]