bj

literki dwie ze skrótu powyższego podobno można rozwijać różnorako. tym razem jednak można obyć się i bez tego.
BJ - mówi samo za siebie.
ów pojawił się w krk początkiem tygodnia a mi przypadła radosna rola oprowadzacza po mieście [na miano przewodnika chyba nie zasługuję], co z mniejszym lub większym powodzeniem udawało mi się czynić. co widział, jeśli spamiętał, powinien sam opisać lub przynajmniej wymienić. w kolejności losowej zapewne, gdyż spamiętać naszych poplątanych szlaków nie sposób.
szwędając się wczoraj w promieniach zachodzącego słońca w okolicach błoni, także po okolicznym parku, podziwiając ciała różne oraz taksują te, których podziwiać się nie dało; a następnie lekko rześką, ale jednak ciepłą, letnią nocą przez pustą alejkę z kopca oraz nad wisłą, krokiem lekko chwiejnych, wygłaszając swe mniej mądre i pewnie lekko bełkotliwe monologi na tematy najwyższej wagi, wyrwany z codziennej rutyny, udało mi się poczuć iście wakacyjnie. tnx bj!

zatem za dzisiejszego porannego kaca i stan bezmózgie zombie po kilku godzinach snu, a także inspirujące i urocze towarzystwo początkiem tygodnia przez godzin dzieścia - dzięki! i mam nadzieję, że nie będę kojarzył się tylko z kościołami, porzeczkami oraz gimnazjum ;)

na marginesie należy także wskazać, iż udało mi się zaliczyć pozytywnie trzy sekundowy test bj'a. uzyskany rezultat napawa mnie nawet dumą.

wszedłem też w posiadanie słynnego likieru waniliowego. relacja z testów już niebawem ;)

a na dowód wizyty, to oto zdjęcie z pewnej bj'o-ulubionej sieciówki, z przepyszną, przesłodką, przekaloryczną kawą.