(167) 83. czyli 'idź stąd i nie wracaj!'

powinienem wziąć sobie powyższe do serca i przechowywać w nim.

ruszyłem dziś swoje zwłoki o poranku do miast celem zdobycia jakiegoś wpisu, podrzucenia indexu do sekretariatu; ogólnie mówiąc techniczne sprawy uczelniane. czynione z najwyższą niechęcią i obrzydzeniem. bo po co, bo na co i się trzeba fatygować, a dojść, a poczekać, a tu zamknięte, a tak kolejka, a tu coś jeszcze. nie mniej jednak się udało.

udało się też poczynić zakupy. mam już do wyboru trzy wersje obiadu. albo pierogi z jagodami, albo coś z zasmażanym szpinakiem, albo coś z - po prostu - jajkami sadzonymi. czy będzie tym razem chciało mi się gotować? pewnie nie. znalazłem na wycieraczce kolejną ulotkę z pizzerii, może czas spróbować. może znowu się skończy chrupkim pieczywem albo tostem. ale, mam do wyboru jeszcze jedną opcję na dziś. opcja pojawiła się sama z siebie. a zwie się Słoneczko. zaproponował makaron z łososiem i czymśtam, że będzie robić i czy nie mam ochoty. cóż chyba nie umiem mu odmówić. lenistwo zawsze wygrywa!

(Słoneczko za pewien czas doczeka się chyba osobnego posta nawet. urocza z niego osoba).

(nad brzuszkiem ten pan mógłby trochę popracować chyba ;])

a w kwestii 'idź i nie wracaj' słowa dwa jeszcze. zdanie to przeleciało mi przez głowę, gdy tylko przejrzałem się w lustrze przed wyjściem z domu. powiedzmy, że dzisiejszy zestaw był nieprzemyślany i narzucony w celu przemknięcia się tylko po mieście. mam nadzieję, że nikt mnie nie widział, a jak widział, to nie pokojarzył, że ja to ja.

a teraz czas powrócić do domowego dresiku :D.

[...]