grzyby

dawno temu - i jeszcze całkiem nie dawno też, gdy tylko miałem więcej czasu porą jesienną - uwielbiałem wybierać się do lasu na poszukiwanie grzybów. uwielbiam nadal, choć już nie mam jak się tym przyjemnościom oddawać.
wyjazdy jeszcze o szarówce i wielkim ziąbie, pociągiem o 5.37 koloru zgniło zielonego, z wagonami piętrowymi, do stacji zagubionej po środku lasu, na której znajdował się tylko budynek dworca [jeszcze niemiecki], stara pompa i z daleka widoczny kolorowy już klon. [dziś to pierwsze prawie się rozpadło niestety]. ludzi wysiadały dziesiątki; po kwaransie wszyscy rozpływali się w porannej mgle i pierwszych promieniach słońca, tak by po kilku godzinach znowu tłumnie pojawić się na peronie i wypatrywać toczącego się przez las pociągu, który zapowiadany był tylko przez majaczące w oddali 3 światełka.
bawić się i czyścić też lubiłem, zapach suszonych zawsze szczelnie wypełniał dom. choć najlepszy pod słońcem jej sos grzybowy [lub też grzyby duszone w śmietanie]. im więcej gatunków tym lepiej. brak umiaru kończył się profilaktycznymi ziółkami na żołądek.

dziś zamiast wypraw do lasu wystarczy, że wyjdę do ogródka. w tym roku po raz pierwszy zawitały w nim poniższe okazy :D

smacznego! ;)