75. czyli wiosna.

nic ując, nic odjąć.



[ania dąbrowska: wiosna]

powtórzmy jeszcze raz: WIOSNA. i oby tym razem już na stałe.

wiosnę pedały wylegają na planty. wiosną pedały siedzą w kawiarnianych ogródkach. wiosną pedały lanszą się vel lansują w odpowiednich kawiarniach. wiosną pedały...

wszystko święta prawda. dodać tylko należy jeszcze, iż pedały z natury są wredne. wiosną to się nasila. u niektórych szczególnie. ci niektórzy, mimo wiosny i wszechobecnego trendu w przyrodzie do parowania się, zamiast tego czynić - parzą się na coraz to kolejnych; ci niektórzy mogą też mieć za wysokie wymagania odnośnie przyszłego kandydata; ci niektórzy mają niebanalne sny, które czasem zlewają się z jawą.

szedłem sobie dziś plantami i zauważyłem na ławeczce siedzącego - w kaszkieciku (komentarz sobie podaruję, choć najbrzydziej nie wyglądał) - Pana z Zoologicznego. cóż spojrzałem na niego, on na mnie, więc radośnie 'cześć' mu rzuciłem. bo miło jest mówić 'cześć' tym, którzy woleli go czasem nie usłyszeć i udawać, że wcale nie siedzą na tej ławeczce, i że wcale nie patrzą, i że wcale nie udają, że nie zauważają. 

w nocy - co zauważyłem o poranku - w sieci buszował z kolei, od wakacji związany szczęśliwie, Pan Bezpłciowy. nasze 'serdeczne relacje' oraz wieczne 'pozostawanie w kontakcie' zawierają się w posyłaniu sobie ciągle zaczepek vel poke'ów na fb. dziś z kolei kliknął, iż lubi całe jedno moje foto, a także 2 na is. jak z kolei donosi flw, mimo przypływu jego uczuć do mojej osoby, nadal pozostaje on w związku. awesome!

(...)