sztućce

jak się śpi na łyżeczkę, to się można nabić na widelec.

po ekipie z warszawy nadszedł czas na tę z newcastle ;)
najgorzej!

garkuchnia

garkuchnia działa całkiem sprawnie i karmi wybredne mordki.
brownie z malinami, tarta z kurkami i rozmarynem, sałatka na rukoli z muśniętymi promieniem księżyca pomidorkami i kozim serem a la nigella.
nie krzywiła się twarz za bardzo i nie marudziła.
z innymi rzeczami, na które ciągano po różnych miejscach bywało różnie, oczywiście z małymi wpadkami.
kultury wyższej i niższej dla równowagi też zażyto. z wrażeniami niezapomnianymi.

liczbę doznań wszelakich podać trudno.

także ten tego no, dziękujemy wraz z prosiaczkiem :D

1002. urodziny

i kolejny rok mi blogowy stuka.
kilka postów temu stuknęło ich 1000 [archiwalia do poczytania, bo w sumie dobrze wszystko mieć w jednym miejscu ;)], co pominąłem z braku pomysłu na uczczenie tegoż.

obecną okazję świętuję z panem bj :)

1001. gra

gra w życie; bardzo ciekawa gra.
gra w nią każdy, z mniejszym lub większym powodzeniem.
trudno od niej zrobić przerwę, kliknąć save, odpocząć, zregenerować siły i wrócić do niej po jakimś czasie, w tym samym miejscu.
bo nawet próbując pozostać gdzieś poza, choć przez pewien czas, z własnej woli lub za sprawką innych, trudno potem wrócić w to samo miejsce; wszak inni grają w swoją grę nie oglądając się czasem na nas.
można jednak próbować udawać, że i inni kliknęli pause. skutki jeszcze nie zbadane; możliwe różnice w postrzeganiu bieżącej rzeczywistości.

1000. jutro

nie wiem czy przesuwanie spraw do załatwienia na jutro jest rozwiązaniem dobrym.
szczególnie w życiu prywatnym; w zawodowym zawsze jest jakiś bat - a to goniący termin, a to upierdliwy szef;
w prywatnym nie za często pojawia się temu podobna mobilizacja.
wszak wszystko można zrobić jutro.
a potem przychodzi  jutro i jest problem, ale skoro można przesunąć znów, to czemu nie ;)
ale czasem sprawy nierozwiązane same pukają do naszych drzwi. można udać, że jest się nieobecnym, albo w końcu stawić im czoła i mieć z głowy. tym bardziej chyba warto skoro są już na tacy i nie trzeba się bawić w żadne podchody w stosunku do nich.
brrr.

nozdrza

nozdrzami poruszam raz po raz po świecie chodząc.
czuję aż za dużo. szczególnie latem.
ludzi w lekko zakiszonych ubraniach, choć wyglądających przyzwoicie.
zapach psa typu labrador wydzielającego swe zapaszki, gdy poczuje sukę w windzie utrzymuje się dość dobrze. całe szczęście, że 3 piętra potrafię przejechać na wstrzymanym oddechu.
o żulach, pijaszczach czy innych obszczanych w komunikacji miejskiej nie wspomnę.

z wszystkimi nimi zrobiłbym najchętniej to co na gifie powyżej.
ale nie tylko z nimi.
z ludźmi otwierającymi okna w klimatyzowanych autobusach także.

odhaczamy

cośtam z listy się ruszyło i odhaczyło, może nie to co najważniejsze, ale mam nadzieję, że się rozkręcę.
prasowanie w 85% zakończone, sterta prawie zlikwidowana; porządki też zaprowadzone.

byłem nawet na randce. wrażenia jak po zupie pomidorowej. całkiem jadalna, ale czy mam ochotę na dokładkę to nie wiem; zupa jak zupa. wrażeń nie pozostawia.

i nawet wizytówkę ortodonty odkopałem, teraz tylko zmusić się trzeba do wybrania numeru i umówienia się na wizytę.

lista

liam położył się na swym wielkim łóżku. przez otwarte okno napływała już chłodne, letnie powietrze. pobłądził ręką po brzuchu. przewrócił się na jeden bok, potem drugi. i tak nań spłynęły wszystkie sprawy.
lista rzeczy do zrobienia jest długa.

• zamrozić wszystkie kotlety. głęboko.
• w końcu zapolować na ortodontę.
• zabrać się do nauk, albo choć sporządzić ich plan.
• pomyśleć nad poszukiwaniem klientów.
• posprzątać i poprasować.
• ograniczyć opróżnianie konta w sklepach z ciuchami i ruszyć ze zwrotami.
• wrócić do biegania lub zebrać się na siłownię. (bo jednak chyba schudłem ciut za bardzo)
• wakacje się kończą, a romansu nie było żadnego. pora nadrobić! <pusty śmiech>
• włożyć więcej chęci w codzienny żywot.
• inne.

liam przeciągnął się leniwie i zastanowił co by tu jutro zrobić.

planów na niedzielę brak, chęci na cokolwiek takoż.

w tym parszywym mieście prawie niczego nie ma.

hm.